Talentontwikkeling een vorm van zelfliefde.

Een aantal jaren geleden was ik intensief aan het solliciteren. Ik wilde weg uit mijn toenmalige baan. Ik was de vijftig inmiddels gepasseerd en had in mijn werkend leven al heel wat functies en rollen gehad en projecten gedaan. Een loopbaan traject zette me op het goede spoor. Maar tijdens het solliciteren merkte ik dat ik steeds meer moeite kreeg met het opstellen van een persoonlijke profielschets in mijn curriculum. Wie was ik?

Je bent niet wat je hebt gedaan

Wat ik ook opschreef ik had het gevoel dat het mij nooit in de kern omschreef. Het waren maar aspecten van mij. Mogelijkheden die ik had benut en die in een baan, rol en project waren uitgemond. En juist dat zinnetje Wie was ik? Vertelt precies waar ik toen moeite mee had. Het sloot me op in het verleden. En daar wilde ik juist van weg. Het beschreef wat ik had gedaan maar niet waar ik toe in staat zou zijn in de toekomst. Het format van het cv bood geen ruimte om mijn toekomstige potentie te beschrijven.

Wie ben ik?

Ik wilde het verleden juist loslaten maar zonder mijn kern te verliezen. Maar wat was die kern dan. Is die kern te pakken? Is dat te beschrijven of is dat een gevoel. Ik wist het gewoon niet. Wie ik geworden was in de laatste dertig jaar werken dat had ik inmiddels in beeld maar wie ik wilde worden, daarover was ik in de war. En onzeker.

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.

Was er nog wel een toekomst in het arbeidsproces voor mij? Ondanks mijn volle cv had ik het gevoel met lege handen te staan. Ik was niet mijn labels (trainer, coach, moeder etc) en materiele successen maar wie was ik dan? Ik wilde me op een dieper niveau met mezelf verbinden. En ik realiseerde me dat dat alleen kon als ik bereid was om alle labels en successen uit het verleden ook los te laten. Me er niet aan vast te klampen. De leegte op te zoeken. En dat ging niet zonder slag of stoot en angst. Zou er wel iets overblijven, was er wel een kern?

Talenten als positieve kern.

Talent bleek mijn houvast in die periode van transformatie. In die onzekere tijd bleek er op een dieper en immaterieel niveau toch een soort constante in mij te zijn die door al mijn projecten, functies, labels voor anderen zichtbaar bleek te zijn. Een aantal energie- en gedragspatronen die mij kenmerken en voor anderen te herkennen zijn. Ik kreeg ze aangereikt door een prachtige vraag te stellen aan mensen om me heen: Welke drie kwaliteiten herken je in mij en zou je mij toeschrijven. Maar voordat ik dat kon doen op een open en ontvangende manier moest ik een diepe weerstand in mezelf overwinnen.

De weerstand om waarderend naar mezelf te kijken

Ik was als coach gewend om naar de kwaliteiten van anderen te kijken, ze te zien en ze aan te moedigen om in volle glorie naar buiten te komen. Maar ik was toch veel minder gewend om zelf gezien te worden. ECHT gezien te worden. Het raakt aan een van onze grootste kwetsbaarheden. Gezien worden. Zichtbaar zijn in al je positieve potentiele grootsheid, je positieve kern. Jane Douglas, een Engelse coach, heeft mij geholpen om mijn ogen hiervoor te openen in dit prachtige filmpje van Nic Askew (Soul Biographies).

Klik hier om het filmpje te zien

Ik moest vreselijk huilen toen ik het voor de eerste keer zag omdat ik in een oogwenk wist dat voor mij talent en talentontwikkeling zoveel meer is dan een testje doen.

Ineens wist ik dat talentontwikkeling een diepe vorm van zelfliefde is

Soms valt alles in een oogwenk op zijn plaats. Ik zag dat talenten wekken (het proces van leren je talenten te zien, ze te waarderen en waar te maken) voor mij een diepe vorm van zelfwaardering is. Ik zag ook veel duidelijker dat ik en zovelen van ons worden gedreven door de (on) bewuste drijfveer om gezien te worden. We doen zo enorm ons best om door anderen opgemerkt te worden. En hebben verdriet als dit niet gebeurt. En als we ons verdriet weer even te boven zijn en onze ‘ wonden hebben gelikt’ nemen we ons voor om een verbeterde versie van onszelf te maken. Steeds maar hard aan ons zelf sleutelen. Au.

Het kan ook anders, liefdevoller

Ineens was me duidelijk dat je talenten een diepe positieve kern zijn waar je op kunt leren vertrouwen en vanuit kunt creeren. In dat moment realiseerde ik me ook dat ik gestuit was op een belangrijke opdracht in mijn leven. Mezelf steeds weer terugbrengen naar die positieve kern die zomaar onder alle onplezierige gedachten spinsels en gevoelens die je ook over je zelf produceert, voor het grijpen ligt. En mezelf steeds uitnodigen om me vanuit die ‘schatkist’ heel natuurlijk op een concrete positieve manier in de wereld te manifesteren en zichtbaar te maken.

Je hebt altijd anderen nodig om je talenten zichtbaar te maken

Ik ben die 25 mensen heel dankbaar die mij in die levensfase liefdevol herinnerden aan mijn positieve kern.

Het was een hernieuwde kennismaking met mezelf. Wil jij ook op een diepere manier jezelf ontmoeten? Sta je op een punt in je leven dat je ook in het duister tast als het gaat om wie je werkelijk bent? Wil je jezelf vernieuwen? Vraag een gratis inspiratiegesprek aan met mij. Wie weet kies je voor het traject Pitstop & Go waarin ik je help met compassievolle gesprekken en praktische tools jezelf  op een positieve manier te vernieuwen.

Talent waarmaken

Voor mij betekende die hernieuwde ontmoeting met mijn talenten dat ik vanuit die immateriele basis weer werk van waarde kon scheppen. Want sinds een aantal jaren is er een nieuwe vorm en context: De Talentenwekker. De naam beschrijft precies wat ik het liefste doe. Mensen helpen hun talenten tot leven te wekken, ze diepgaand te waarderen en waar te maken. Want wat ik zelf steeds beter en op een dieper niveau aan mezelf leerde geven (bezield werken vanuit mijn positieve kern) bleek ook van waarde te zijn voor anderen. En dat is ook voor jou mogelijk.

.

Dit blog is geschreven in het kader van de blog challenge  OOG hebben voor je talent , die ik vanaf 23 november 2015 met Mieke Haverkort ben aangegaan.  We schrijven gedurende 4 weken ieder 12 blogs die in het teken staan van OOG hebben voor je talent. OOG staat voor Ontdekken, Ontwikkelen en Gebruiken of zoals ik het zelf noem Talenten wekken, waarderen en waarmaken.

Comments

comments